Mapa szlaków i ścieżek przyrodniczych
Oznakowanie szlaków turystycznych
Szlaki turystyczne na terenie Parku znakowane są zgodnie z zasadami PTTK. Powiemy znakowane, nie oznakowane, ponieważ ta praca trwa cały czas. Na bieżąco uzupełniamy uszkodzone elementy, dodajemy kolejne oraz odnawiamy te wyblakłe.
Sieć szlaków turystycznych opisana jest w terenie przy pomocy pięciu kolorów: czerwonego, zielonego, niebieskiego, żółtego i czarnego. Kolory nie wskazują trudności szlaku, a jedynie służą identyfikacji danego szlaku w terenie.
W obszarze Parku, przebieg szlaku turystycznego wytyczają: znaki barwne (malowane na drzewach i kamieniach), tabliczki kierunkowe oraz mapy schematyczne. Przed każdym wejściem na szlak (przy Punkcie Informacyjno-Kasowym – PIK ) znajduje się mapa schematyczna, z którą należy się zapoznać.
Pamiętajmy, aby w trakcie wędrówki obserwować znaki i podążać jedynie wzdłuż nich oraz aby wędrować jedynie po szlakach pieszych (wejście na szlak konny może zakończyć się zagubieniem w terenie).
W strefach połoninowych funkcjonuje również dodatkowy system oznakowania zimowego, o którym więcej możemy poczytać w zakładce Turystyka Zimowa.
Infrastruktura
Szlakom turystycznym, towarzyszy infrastruktura na którą składa się:
- 11 parkingów samochodowych i 8 rowerowych
- 20 punktów informacyjno-kasowych,
- 19 deszczochronów,
- 8 wiat odpoczynkowych,
- 6 wiat ogniskowych,
- wiata edukacyjna,
- ponad 50 tablic 1 oraz 3 sekcyjnych,
- ogrodzenia, ławy, ławostoły, kładki, dylowanki, mostki, bariery drewniane niskie oraz wysokie, bariery taśmowe, przepusty, dreny, progi przeciwerozyjne, stopnie kamienne oraz ziemno-kamienne…
Dla wygody turystów Park udostępnia ok. 20 obiektów sanitarnych różnego typu. Przy punktach kasowych i parkingach dostępnych jest 9 budynków sanitariatów i dwa obiekty sanitarne z prysznicami. Wychodząc naprzeciw oczekiwaniom turystów, na szlakach wybudowano 3 suche toalety ekologiczne. Punktowo, na szlakach o największym natężeniu ruchu turystycznego, ustawiono również toalety przenośne. Planując wędrówki starajmy się brać pod uwagę lokalizacje toalet – nie róbmy w Parku Narodowym tego czego nie zrobilibyśmy na własnym trawniku:)
Fot. Renata Wasiak
Główny Szlak Beskidzki (GSB)
Prawdziwi miłośnicy górskich wędrówek będąc w Wołosatem z uśmiechem i sympatią spoglądają na „czerwoną kropkę”. W tym miejscu ma swój początek/koniec najdłuższy górski szlak turystyczny w Polsce. Oznakowany czerwonym kolorem szlak turystyczny, łączy Wołosate z Ustroniem w Beskidzie Śląskim. Główny Szlak Beskidzki im. Kazimierza Sosnowskiego powstał w latach 1924-1935 i obecnie ma długość ok. 502 km.
Przebieg GSB na terenie Bieszczadzkiego Parku Narodowego: czerwony szlak turystyczny Wołosate - Halicz - Przełęcz pod Tarnicą - Szeroki Wierch - Połonina Caryńska - Połonina Wetlińska - Smerek - zejście do Kalnicy w granicy Parku, dł. ok 43 km.
Planując przejście trasą GSB pamiętajmy:
- na terenie Parku nocujemy jedynie w miejscach do tego przeznaczonych (schroniska, pola namiotowe, obiekty hotelowe i agroturystyki),
- obowiązuje całkowity zakaz używania otwartego ognia, dlatego nie korzystamy z kuchenek gazowych na szlaku turystycznym,