Szlaki oraz oznakowanie
Dla zwiedzających Park w okresie zimowym udostępniane są oznakowane piesze szlaki turystyczne, ścieżki przyrodnicze oraz ścieżki spacerowe, które mogą być użytkowane również jako trasy wędrówek na nartach. Obowiązuje na nich oznakowanie letnie (w obszarach połoninowych częściowo niewidoczne w okresie zimowym).
Z myślą o bezpieczeństwie osób odwiedzających Park w okresie zimowym, w strefach połoninowych zamontowany został system oznakowania szlaków turystycznych. Powyżej górnej granicy lasu spotkają Państwo czerwone tyczki o wysokości 250 cm, na których znajdują się pomarańczowe naklejki z numerami. Na terenie Parku znajduje się łącznie 600 szt. tego typu oznakowań.
Tyczki wskazują przebieg szlaku oraz posiadają przypisany numer o znanej lokalizacji GPS. Koordynaty poszczególnych tyczek zostały udostępnione Górskiemu Ochotniczemu Pogotowiu Ratunkowemu.
W przypadku utraty orientacji w terenie (np. z powodu gęstej mgły) należy zadzwonić pod nr ratunkowy GOPR 601 100 300 podając nr tabliczki, przy której Państwo się znajdują. Dlatego prosimy, aby nie dokonywać żadnych zmian w wykonanym oznakowaniu, gdyż od jego trwałości zależeć może ludzkie życie!
Oprócz tego dla turystów poruszających się na nartach, udostępnione są korytarze zjazdowe (trasy skiturowe). Poruszanie się po skiturowych trasach do zjazdów wymaga pobrania ze strony BdPN tracku na GPS oraz zapoznania się z przebiegiem tras na mapie ponieważ nie ma w terenie oznakowania wyznaczającego przebieg trasy zjazdu (krawędź). Ponownie, trasy te udostępnione są wyłącznie dla narciarzy.
Wędrówki na nartach dozwolone są również na spacerowych narciarskich trasach biegowych: wokół Wetliny, w Wołosatem oraz w Muczem.
Zasady poruszania się po szlakach
Na szlaku pieszym udostępnionym do turystyki narciarskiej obowiązuje zasada pierwszeństwa ruchu pieszego.
Ze względu na bezpieczeństwo innych turystów oraz bariery zabezpieczające na szlakach obowiązuje całkowity zakaz zjazdów za wyjątkiem wyznaczonych przez dyrektora parku skiturowych tras zjazdowych.
Na skiturowych trasach zjazdowych obwiązuje całkowity zakaz podchodzenia oraz pieszego poruszania się w obu kierunkach.
Dla turystów poruszających się na nartach dopuszczalne jest odejście od szlaku w celu ominięcia przeszkód terenowych (np. powalonych drzew) lub obiektów infrastruktury turystycznej (np. barier, progów przeciwerozyjnych). Omijanie przeszkód nie jest równoznaczne ze schodzeniem z oznakowanego szlaku oraz ze swobodnym poruszaniem się po obszarze nieoznakowanym, po ominięciu przeszkody należy niezwłocznie powrócić na szlak.
Turystyka narciarska może być uprawiana tylko wtedy gdy pokrywa śnieżna jest wystarczająca do zabezpieczenia roślinności i gleby przed negatywnym oddziaływaniem człowieka.
Zwiedzanie Parku w porze nocnej (od zachodu do wschodu słońca) jest niedozwolone.
Bezpieczeństwo
Ze względów bezpieczeństwa w sezonie zimowym zaleca się zgłosić planowaną dłuższą trasę przejścia w stacji ratunkowej GOPR w Ustrzykach Górnych oraz śledzić komunikaty turystyczne na stronach GOPR oraz BdPN.
Osoby, które nie znają terenu lub nie są pewne swoich umiejętności powinny korzystać ze wsparcia wykwalifikowanych osób i nie wychodzić w góry samodzielnie.
Dla zachowania bezpiecznego poruszania w warunkach złej widoczności należ pobrać track z przebiegiem korytarza zjazdowego ze strony Parku – link.
Podczas wyjątkowo niekorzystnych zjawisk takich jak: śnieżyce, oblodzenie szlaków, zagrożenie lawinowe, wiatrołomy lub zerwanie kładek na potokach niektóre szlaki lub ich odcinki mogą być okresowo zamknięte. Informacja na ten temat jest umieszczana na stronie Bieszczadzkiego Parku Narodowego: bdpn.gov.pl oraz w mediach społecznościowych.
Granice korytarzy zjazdowych w formacie gpx
-
Granice korytarzy zjazdowych
Pobierzgpx - 32.65 KB
Ważne informacje
Przebywanie w okresie zimowym na terenie szlaków oraz ścieżek przyrodniczych udostępnionych dla ruchu turystycznego może być niebezpieczne dla zdrowia i życia.
Turystyka narciarska obarczona jest wysokim ryzykiem urazu lub śmierci.
Decyzje o wyjściu w góry turysta podejmuje samodzielnie i na własne ryzyko, w oparciu o własne doświadczenie, przygotowanie kondycyjne, wiedzę i znajomość terenu.
Trasy przeznaczone do zjazdów nie są przygotowane jak profesjonalne trasy narciarskie, w dużej części przebiegają po terenie leśnym oraz nie są ubijane. Korzystanie z nich wymaga wysokiego stopnia umiejętności i przygotowania w zakresie uprawiania kwalifikowanej turystyki zimowej.
Na przebiegu tras przeznaczonych do zjazdu mogą znaleźć się naturalnie występujące przeszkody tj. stojące i powalone drzewa, skały, gałęzie, oblodzenia itp. W związku z tym w czasie zjazdu może dojść do: zderzenia z drzewem, upadku, nadziania na wystającą gałąź, zagubienia drogi, przemarznięcia, sytuacji konfliktowej z dzikim zwierzęciem, uszkodzenia sprzętu.
Pamiętajcie – wędrujecie i zjeżdżacie na własne ryzyko!
Wpływ turystyki narciarskiej na przyrodę
Turyści narciarze mają bardzo duże możliwości penetracji terenu i dlatego są szczególnie odpowiedzialni za rozważny sposób wykorzystania swoich możliwości. Na nartach można w krótkim czasie dotrzeć w najbardziej niedostępne rejony gór, nie oznacza to jednak dowolności wyboru trasy przejścia czy zjazdu na terenie Parku Narodowego. Poruszanie się w obrębie wyznakowanych tras czy korytarzy oznacza szacunek dla zwierząt i roślin próbujących przetrwać trudny, zimowy czas w wysokich partiach gór i dolinach. Spłoszenie chmary jeleni, żerującego drapieżnika czy mniejszych zwierząt może oznaczać dla nich śmierć w wyniku niepotrzebnego wysiłku energetycznego. Zjazdy po niewystarczającej pokrywie śnieżnej powodują uszkadzanie roślin i odsłanianie wrażliwych gatunków. Trasy i korytarze zjazdowe wyznaczane są poza miejscami gawrowania niedźwiedzi dlatego należy bezwzględnie się ich trzymać. Pamiętajmy, że niepokojone w gawrach niedźwiedzice z młodymi mogą nie przetrwać zimy. Obowiązkowe jest zakończenie zjazdów do zmroku, jest to czas żerowania wielu gatunków i należy to uszanować, dając im szansę bytowania w spokoju.